Ik hoor mensen wel eens zeggen dat ze zich niet gehoord voelen. Dat begrijp ik, het is voor iedereen belangrijk om erkend te worden. En ook daarvoor kan je bij jezelf beginnen!

Ik werd wakker en wist even niet waarom, en toen hoorde ik het weer, voetstappen, iemand rende door de straat. Ik vroeg me even af waarom iemand in het donker zou gaan hardlopen. Toen draaide ik me om en sliep verder.

Onlangs heb ik een stap genomen die ik me vroeger niet had kunnen voorstellen: ik ben begonnen met tennissen. De kinderen zijn de deur uit en mijn man en ik wilden samen een leuke bezigheid hebben. Tennis, dat vonden we allebei wel wat.

Vroeger woonde ik in Riel naast de tennisclub. Iedereen bij ons thuis tenniste dus ik ook en op mijn kamer hoorde ik mensen oefenen tegen de oefenmuur. In tegenstelling tot mijn vriendin, broer, zus en ouders bakte ik er op de baan niet veel van. Ik vond het moeilijk me te concentreren op de bal. Ik was bang dat ik een flater sloeg en had het idee dat er naar me gekeken werd. Dat hielp niet.

In de sport heb ik vervolgens nooit meer iets gedaan dat ook maar een hint van competitie in zich had. Ik kan goed tegen mijn verlies, maar niet zo goed tegen beoordeeld worden en dat krijg je al gauw met wedstrijduitslagen.

Wat is er nou veranderd in die jaren? Ja ik ben ouder geworden maar dat is denk ik niet waarom ik het nu aandurf om te stuntelen. Ik heb vooral gezien waar ik goed in ben. Ik ben aardig, vriendelijk, en redelijk snel van begrip. Ik ben een goede coach en trainer, ik help mensen verder. Nee ik zal niet meer shinen op de tennisbaan, maar ik ken mijn eigenwaarde. Dat geeft me de rust om te genieten van het tennisspel ook al bak ik er niet veel van.

Dus, wil je sporten? Doe het! Wil je afvallen? Beweeg! Ben je blij? Lach, dans, zing! Wil je promotie? Laat jezelf zien!